بیماری کرامپ عضلانی چیست؟ (۲)
گرم کردن و سرد کردن
شما همانطور که به گرم کردن نیاز دارید باید بدانید که بعد از انجام یک فعالیت سخت و طولانی مدت، به عمل سرد کردن دست ها و عضلات نیز نیاز دارید. پس هر نوازنده به دو فعالیت آماده سازی عضلات برای انجام نوازندگی (گرم کردن) و بازگشت به حالت اولیه (سرد کردن) نیاز دارد تا از آسیب های جدی دور بماند. برای این کار می‌توان از نرمش های مختص هر عضله استفاده کرد. برای مثال تمریناتی در رشته میوزماسل وجود دارد که به تقویت انگشتان، مچ، ساعد، کتف و شانه متناسب با رشته نوازندگی شخصِ مخاطب می پردازد.
پاسچر نوازندگی
هر نوازنده باید بداند که برای دوام نوازندگی به طرز صحیح نشستن پشت ساز و به دست گرفتن ساز به صورت صحیح نیاز دارد پس باید به صورت علمی، نواختن را آغاز کرد و به پاسچر نوازندگی متناسب با رشته توجه کرد؛ مثلاً یک نوازنده سنتور باید روی یک صندلی مناسب به صورت صحیح بنشیند و از هر گونه خم شدگی کمر و گردن بیش از حد مجاز جدا خودداری کند و همینطور از میزی با شیب متناسب به خود او استفاده کند و دست هایش درجه مناسبی را با ساز خود داشته باشد.
کاهش فشار
یکی دیگر از علل بروز کرامپ عضلانی فشار بیش از حد در عضلاتی مثل دست ها است، نوازنده باید در کمال رهایی ساز بنوازد که بیشتر اوقات این فشارِ خود ساخته ناشی از تمرین ناکافی برای اجرای قطعه ای بوده است و نکته حائز اهمیت این است که بیمارانِ اسپاسم عضلانی، ممکن است در حین تمرین سازی دچار خستگی و یا سفتی عضلات در دست ها و یا دیگر اعضای بدن بشوند که باید بلافاصله به دست ها استراحت بدهند. نرمش های کششی دست و یا دیگر اعضای درگیر در هنگام استراحت های بین تمرین سازی مورد نیاز هر بیمار دارای اسپاسم عضلانی می‌باشد و این خود از فشار های وارد بر اعضا می کاهد.
داشتن برنامه تمرینی
یک نوازنده بسته به سطح نوازندگی اش ساعاتی را بایستی به نوازندگی بپردازد و هر نوازنده بایستی برنامه ای برای ساز نواختن و تمرین کردن داشته باشد و این برنامه باید متناسب با اوضاع و احوال نوازنده باشد.
برای مثال برنامه یک روزه یک نوازنده:
نوازنده معمولی: حدود ۳ ساعت تمرین مفید لازم دارد.
صبح: سه بخش ۲۰ دقیقه ای تمرین می‌کند که میان هر بخش حدود سه دقیقه استراحت لازم است.
بعد ازظهر: سه بخش ۲۰ دقیقه ای دیگر هم تمرین می‌کند که میان هر بخش حدود سه دقیقه استراحت لازم است.
شب: سه بخش ۲۰ دقیقه ای تمرین می‌کند که میان هر بخش حدود سه دقیقه استراحت لازم است.
روش های دیگری هم برای کاهش درد در بیمار و کنترل این بیماری نیز وجود دارد مثل: ماساژ درمانی با کرم های مختص عضلات، نوشیدن آب کافی، استفاده از کمپرس های گرم و سرد و…
متخصصین ارتوپد و طب فیزیکی برای درمان این بیماری از روش های زیر استفاده می‌کنند:
تزریق بوتاکس (نمی تواند درمان قطعی باشد)
فیزیوتراپی (برای تقویت عضلات)
لیزردرمانی یا لیزر توان بخش (به کاهش التهاب ناشی از اسپاسم عضلانی کمک می‌کند)
تزریق اوزون
طب سوزنی
تغذیه
پایین بودن سطح الکترولیت ها نیز باعث بروز این بیماری می‌شود (الکترولیت ها شامل مواد معدنی پتاسیم و کلسیم و سدیم است)
پس باید از مواد غذایی که شامل این مواد می‌شود استفاده کنید:
پتاسیم: موادی که دارای این ماده معدنی هستند: سیب زمینی، اسفناج، موز، پرتقال و آب میوه، ماست و لوبیا سفید.
کلسیم: موادی که دارای این ماده معدنی هستند: بادام، دانه های کنجد، لوبیا سفید، انجیر خشک، ماست طبیعی و کلم بروکلی. (برای جذب بهتر کلسیم باید این ماده در کنار ویتامین د ۳ و ویتامین K استفاده شود که اخیرا داروسازان این سه ماده را باهم در مکمل های غذایی قرار می‌دهند)
منیزیم: موادی که دارای این ماده معدنی هستند: بادام، دانه های کنجد، دانه های آفتابگران، موز، شیر کم چرب، بروکلی و نخود فرنگی. (می‌توانید از مکمل های غذایی نیز استفاده کنید)
نکته پایانی
برای رهایی از این عارضه بایستی دو روش را پیش بگیریم: ۱- تغییر روش زندگی (مثل تایپ کردن و مداد و خودکار در دست گرفتن) ۲- ذهن خود را از هرگونه استرس و درگیر کردن به بیماری خالی کنیم.
