نشست خبری اولین کنسرت مشترک «حمید هیراد» و «راغب» برگزار شد داستان کنسرتی برای همدلی
نشست خبری اولین کنسرت مشترک «حمید هیراد» و «راغب» ظهر روز چهارشنبه سیزدهم اردیبهشت در تهران برگزار شد. به گزارش «موسیقی ما» این کنسرت قرار است روز بیست و هفتم اردیبهشت در سالن وزارت کشور به تهیهکنندگی موسسه فرهنگی هنری «آوازی نو» برگزار شود.
در ابتدای این نشست خبری «حامد حسینزادگان»، مدیر روابط عمومی موسسه آوازی نو، اعلام کرد:« موسسه فرهنگی هنری آوازی نو در همه فعالیتهای خودش سعی کرده است تا اهمیت رسانه را درک کند و با توجه به اهمیت کنسرت ۲۷ اردیبهشت حمید هیراد و راغب در یک نشست خبری با حضور اهالی رسانه به تشریح این برنامه بپردازیم. مخاطب و کیفیت اجرای برنامههای فرهنگی برای موسسه آوازی نو همیشه در اولویت قرار داشته است و سعی کردهایم این موضوع را در نحوه برگزاری کنسرتها نشان دهیم. تلاش ما بر این بوده تا در کنسرتهای هنرمندانی مانند اجرای اخیر گروه «ماکان» یا اجراهای حمید هیراد و راغب به نحوی برنامه را پیش ببریم تا مخاطبان با حال خوب سالن را ترک کنند. در همین راستا احساس کردیم یک رویداد جذاب را میتوانیم رقم بزنیم و برنامهریزی کنسرت حمید هیراد و راغب را انجام دادیم. قطعاً برگزاری این رویداد یک کنسرت باشکوه خواهد بود و امیدواریم نهایت آرمانی که مدنظر ما هست را رقم بزنیم و بیشتر به این برنامه به عنوان یک رویداد فرهنگی نگاه میکنیم و اهداف دیگری داریم. این کنسرت به امید خدا تمدید خواهد شد و آغاز این برنامه در بیست و هفتم اردیبهشت است. قابی که اکنون میبینید یعنی حضور حمید هیراد در کنار راغب در تور جهانی کنسرتهای این دو هنرمند تکرار خواهد شد و در حال برنامهریزی برای کنسرتهایی در اروپا، آمریکا، اربیل و استرالیا و سایر کشورها هستیم. برنامه ویژهای و هدفگذاری در خارج از تهران و شهرهای دیگر برای اجرای کنسرت مشترک نداریم و احتمالاً هم نخواهیم داشت. »
حامد حسین زادگان ضمن اشاره به فعالیت موسسه آوازی نو در زمینه آموزش چهار خواننده جدید که به زودی معرفی خواهند شد به بحث قیمتگذاری بلیتهای کنسرت مشترک راغب و حمید هیراد اشاره داشت و اعلام کرد:«سعی کردیم بلیتهای اقتصادی ما بیشتر باشد و هزینهها مناسبتر باشد تا اقشار بیشتری از کنسرت مشترک حمید هیراد و راغب استفاده کنند. ما علاقهمند هستیم تا کسانی که به دلیل هزینه بلیت کمتر به سالن کنسرت میآیند در این کنسرت در سالن حضور داشته باشند. قیمت صندلیهای این کنسرت از ۱۷۰ هزار تومان تا ۶۹۰ هزار تومان تعیین شده است و تلاش ما این بوده است تا بیشتر صندلیها را به سمت عددهای اقتصادی سوق بدهیم. حوزه اقتصادی فرهنگ بخش مجزا و بزرگی است اما احساس میکنم نیاز است تا جایگاه کنسرت در سبد فرهنگی خانوار حذف نشود.»
شروع بیماری من از سال ۹۵ بود و ذات بیماری من چیزی نیست که قابل درمان باشد. بیماری من پستی و بلندیهای زیادی دارد و در یک دوره فوران میکند و در یک دوره آرام است. این بیماری نسبت به شرایط من متغیر است. مثلاً آلودگی هوا یا آلودگی غذا و استرسها و اتفاقاتی که در محیط رخ میدهد روی این بیماری تأثیر میگذارد. از سال ۹۵ به شکلهای مختلف تحت درمان هستم. برخی سوال میکنند که چرا موهایت نمیریزد که در پاسخ باید بگویم یک سری داروها باید زده شود که به دلیل شرایط جنبی جامعه و خودم هم دوست ندارم و دلایل شخصی از آن داروها استفاده نمیشود. اساساً ذات این بیماری که الان دارم به صورت ژنتیکی است و اقدامات زیادی در کشورهای مختلف دنیا انجام دادیم و همیشه مانند بچه یک یا دو ماهه باید مراقب باشیم. شرایط کلی بیماری به همین شکل است و در مدتی که گذشته است، بالاترین چیزی که به من روحیه داده است اول از همه شغلم بوده است چون میدانم اگر یک روز این شغل را کنار بگذارم اتفاقات بدی برایم رخ میدهد. در همه این سالها همه من را شناختهاند و همیشه همه چیز را به صورت کاملاً دلی پیش میبرم و هنر اصولاً با منطق سر و کار ندارد. در حوزه موسیقی و هنر و در دوران کرونا و سایر زمانها آسیبهای زیادی به همه بچههای هنر وارد شد. در این مدت همه مشاغل سرکار خود بودند ولی هیچکس از ما سراغی نمیگرفت. نمیخواهم گلایه داشته باشم اما روح بچههای هنر آنقدر بزرگ است که ندیدم کسی اعتراضی داشته باشد و همیشه بچهها در خودشان هستند. خیلی از دوستان نوازنده من در این دوران ساز خود را برای فروش گذاشتند و من به عنوان خواننده که یک زمان هم نوازنده بودم وقتی میبینم یک نوازنده سازش را میفروشد از درون تخریب میشوم. همه مردم صرفاً فکر میکنند که یک ساز برای فروش گذاشته شده است اما حقیقتاً آن نوازنده زندگی و قلبش را برای فروش گذاشته است. هر کسی که در هر بخشی از هنر است برای هدفش جنگیده است تا به آن نقطه برسد و زمانی که به آن هدف نزدیک میشود شرایطی رخ میدهد که زده میشود. بدترین اتفاق در سیستم هنری این است که یک هنرمند زده شود و من به نقطهای میرسم که میگویم چرا باید بخوانم و چرا باید هنرم را ادامه بدهم؟ کرونا کاری با بیماری من کرد که در همه این سالها که با آن درگیر بودم رخ نداده بود و در این مدت برخی حالم را پرسیدند و برخی هم نپرسیدند. من همه این سختیها را تحمل کردهام و فقط به خاطر دل خودم و عزیزانی که من را دنبال میکنند کار هنری انجام میدهم. تنها تفاوت من با افراد عادی فقط این است که شغل هنری دارم و مثل همه افراد عادی زندگی میکنم و از این بابت خوشحال هستم. از همان ابتدا با مردم بودم و تا وقتی نفس بکشم کنار همین مردم هستم و برای خوشحال شدن آنها هر کاری میکنم.»
ما میخواهیم کنسرت برگزار کنیم و از همه چیز مهمتر همین برگزاری اجرای موسیقی است. هر اتفاقی میتواند کنسرتهای موسیقی را تحت تاثیر قرار دهد و همه اتفاقات هم تحت مدیریت و نظارت ما نیست. اما موسسه آوازی نو تمام تلاشش را میکند تا آنها که بلیت خریدهاند و به سالن کنسرت آمدهاند یک شب جذاب و خاطرهانگیز را تجربه کنند. احساس میکنم هر جا که کار را به خود مردم سپردهایم به بهترین شکل از پس مشکلات بر میآیند. مردم ما برای هنر و خصوصاً موسیقی ارزش بسیار زیادی قائل هستند و مطمئناً با تمهیداتی که از جانب ما و سالن برگزاری کنسرت اندیشیده شده است همین مخاطبان میتوانند شب خوبی را پشت سر بگذارند.»
راغب در پاسخ به سوالی راجع به رپرتوار این کنسرت اعلام کرد:«بابت برگزاری این با حمید هیراد بسیار خوشحال هستم و امیدوارم در این شرایط که پستی و بلندیهای سختی داریم، هدف ما ایجاد یک شب پرانرژی و پر از حال خوب برای مردم است. هدف ما هم از برگزاری این کنسرت ایجاد همدلی و صمیمیت است. خدا را شکر از زمان تولید آهنگهای مشترک من و حمید جان این همدلی وجود داشت و با مردم روراست بودیم و همین باعث شد تا آنها ما را به خوبی پذیرا باشند. در کشورهای اروپایی بیشتر شاهد برگزاری چنین کنسرتهایی هستیم و همکاری دو خواننده برای همکاران ما میتواند بسیار شیرین و خوب باشد. نمونه آن مثلاً آلبوم مشترک علیرضا جان قربانی و همایون شجریان عزیز را داشتیم که حضور من و حمید هیراد در کنار یکدیگر میتواند به فرهنگسازی بیشتر همکاریهای مشترک کمک کند. اما در رپرتوار این کنسرت قرار است من و حمید هیراد هرکدام چند آهنگ از آثار خودمان و آن دو اثر مشترکی که داشتیم را اجرا کنیم. سعی کردیم آهنگهایی را انتخاب کنیم که فقط انرژی خوب به مردم منتقل کنیم سعی کنیم کارهای شاد و پرانرژی را داشته باشیم. سعی میکنیم که باعث حال خوب عزیزانی باشیم که به ما لطف دارند و وقت ارزشمند خود را در اختیار ما قرار میدهند.»
یک سری قوانین در شهرهای مختلف هست که واقعاً سلیقهای است و از مسئولین میخواهم سلیقهای رفتار نکنند. من همیشه عقیده دارم که دو ساعت زمان کنسرت خواننده است و اجازه بدهید خواننده آن دو ساعت را با دل سیر بخواند. من اهل این نیستم که فقط چند آهنگ بخوانم و سریع کنسرت را جمع کنم و همه خوانندگان از خواندن روی استیج انرژی میگیرند. به خاطر دارم که در کنسرت رشت ۲۷ یا ۲۸ آهنگ خواندیم و در شهر دیگری هم میرویم که ده دوازده آهنگ بیشتر نمیتوانیم بخوانیم. مخاطبان زیادی داریم که با وجود مشکلات معیشتی بلیت تهیه میکنند اما مدام به ما کاغذ میدهند که سریع اجرا را تمام کنیم و ممکن است که مشکل پیش بیاید. از سوی دیگر از آن دسته هواداران که فرهنگ رفتن به کنسرت را دارند تشکر میکنم تا استرس خواننده کمتر شود و بتوانیم فضای پر از آرامشی روی صحنه داشته باشیم. اما بسیاری از مخاطبان و هواداران فرهنگ رفتن به کنسرت را دارند و از این بابت خوشحال هستم.»
راغب در بخش دیگری از صحبتهایش درباره رپرتوار این کنسرت هم اعلام کرد:«به جز آن دو آهنگی که با حمید جان خواندهایم آهنگ سومی هم در راه داریم که هنوز تاریخ دقیق انتشار آن مشخص نیست و به همین دلیل جزئیات بیشتری ذکر نمیکنم.»
حامد حسینزادگان در ادامه راجع به نحوه رزرو سالن وزارت کشور برای این کنسرت اعلام کرد:«ما برای رزرو سالن وزارت کشور نه خواهش کردیم و نه از ما خواهش شد! هیچ رانتی نداشتیم و هیچ کار غیرمتعارف دیگری انجام ندادیم. مطابق روال براساس تاریخهایی که مدنظر داشتیم برنامهریزیها صورت گرفت و از برنامههای سالن وزارت کشور که توسط چه خوانندههای دیگر و چه سمینارهایی رزرو شده است مطلع شدیم و در نهایت تاریخ بیست و هفتم اردیبهشت را هماهنگ کردیم.»
راغب در بخش دیگری از این کنسرت درباره اجرای آثار آوازی و سنتی در این کنسرت مانند اجراهای گذشتهاش هم اعلام کرد:«ریشه من در موسیقی اصیل ایرانی است و ریشه یک هنرمند را نمیتوان از او جدا کرد. هرچه دارم و ندارم از موسیقی اصیل ایرانی میآید و اصلاً مگر میشود آواز را از موسیقی ایران حذف کرد؟ در این کنسرت هم چند کار آوازی داریم ولی به دلیل زمان کمتری که در اختیار من است این بخش کمتر باشد. اینطور نیست که صرفاً خودم کارهای آوازی را دوست داشته باشم و بازخوردهای مخاطبان هم تأثیرگذار است. مردم هم دوست دارند کارهای آوازی و نوستالژیک هم بشنوند و به نظر من باید بستری را فراهم کنیم که خوانندگان پاپ ما در کنار آهنگهایشان چند بیتی هم آواز داشته باشند. این کار خیلی شیرین است و متأسفانه در موسیقی پاپ ما خیلی کمرنگ شده است. منظور من این نیست که در تمامی کارها آواز وجود داشته باشد اما آواز یک همذاتپنداری با مخاطبان است و با چند بیت اجرای آوازی میتوانید احساس مخاطبان را برای شنیدن کارها آماده کنید.»