تنظیمِ «والس گمشده شوپن» برای گیتار

والس گمشده شوپن پس از ۲۰۰ سال در موزه نیویورک کشف شد؛ این موسیقی ناشناخته در کتابخانه و موزه مورگان یافت شد که تاریخ آن را بین سال‌های ۱۸۳۰ و ۱۸۳۵ نشان می دهد. برخلاف والس‌های منتشر شده شوپن، این یک مینیاتور تک صفحه‌ای است.

رسانه‌ها و برخی از محققان این را به عنوان کشف برجسته یک اثر ناشناخته شوپن در بوق و کرنا می کنند، اما به نظر می‌آید هنوز شک و تردیدهای قابل تاملی در میان پیانیست‌ها و محققان درباره این اثر وجود دارد. در حالی که اتفاق نظر وجود دارد که قطعه یادداشت شده نوشته شوپن است، اما به نظر می‌رسد نام شوپن و عنوان قطعه توسط شخص دیگری اضافه شده است.

حتی نگارنده گمان می‌کند که این اثر به عنوان یک والس تصور شده است. این قطعه توسط شوپن امضا نشده است و ممکن است حاصل تمرین ترکیبی بین شوپن و شاگردش باشد! همچنین این امکان وجود دارد که شوپن از روی کنجکاوی یا برای هدفی ناشناخته دیگر، قطعه شخص دیگری را با گوش رونویسی کرده باشد.

موارد عجیب دیگری نیز ذکر شده است: نوانس‌های نابجایی در قطعه دیده می‌شود که برای چنین اثر کوتاهی نامتناسب است،  حتی اگر این احتمال وجود داشته باشد که این قطعه یک اثر اصلی از شوپن است که او صرفاً تصمیم به توسعه آن گرفته و کنار گذاشته است، شاید عاقلانه باشد که از قضاوت خودداری کنیم تا زمانی که محققان بیشتری شواهد را بررسی کنند و در مورد صحت آن به اجماع دست یابند.

در حال حاضر، این اثر با تایید متخصصان با نام شوپن منتشر شده است؛ ضمن اینکه زیبایی این اثر قابل توجه است و بدون شک این اثر جذابی است و به‌طور قطع می‌توان گفت که حداقل «شوپینیسک» است.

این قطعه توسط شوپن امضا نشده است، اما قلم‌اش با او مطابقت دارد، به گفته رابینسون مک‌کلن: «چیزی که ما در مورد آن مطمئن هستیم این است که با دست شوپن نوشته شده.»، مک‌کلن کارمند موزه این اثر را در سال ۲۰۱۹ کشف کرده بود ولی مشخص نبود این اثر متعلق به کدام آهنگساز است.

لانگ لانگ، پیانیست چینی می گوید: «این صدا، بسیار شبیه شوپن است، با یک تاریکی بسیار دراماتیک که به یک چیز مثبت تبدیل می‌شود. این زیباست. این پیچیده ترین موسیقی شوپن نیست، اما یکی از معتبرترین سبک های شوپن است که می توانید تصور کنیم.»

کارشناسان بر این باور هستند که این نسخه خطی زمانی نوشته شده، که او در اوایل ۲۰ سالگی خود بوده است. شوپن در سال ۱۸۴۹ حدود ۲۸ والس برای پیانو آفریده است. تنها هشت والس در زمان حیات او منتشر شده و نُه والس دیگر پس از فوت او منتشر شد که گمان می‌رود بقیه از بین رفته باشند.

نگارنده به تازگی این اثر را برای گیتار در دو اُکتاو تنظیم کرده‌ که با اجرای کاوه صادقی‌پور نوازنده گیتار کلاسیک می‌شنوید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *